تیم 3X3 ایران (از 8 تیم بسکتبال دسته دو آسیا)، والیبال (دختران از تیم‌های درجه دو آسیا)، به ترتیب در دختران و پسران (والیبال) فینالیست بازی‌های آسیایی جوانان – بحرین 2025 شدند.
دختران 3X3 ایران نقره گرفتند اما فینال‌های والیبال در راه است.
آیا نتایج این تیم‌ها را باید «شانس» یا حاصل «برنامه‌ریزی» فدراسیون‌ها دانست؟
در مورد والیبال با توجه به مؤفقیت‌های دختران در آسیای مرکزی و … به برنامه‌ریزی نزدیک‌تریم اما صحبت در خصوص برنامه‌ریزی برای مؤفقیت 3X3، با توجه به تکرار ناکامی‌ها بی‌پایه و اساس است.
واقعیت این است که غیبت تیم‌های ژاپن و کره‌جنوبی – دو قدرت سنتی ورزش پایه در آسیا – همینطور غیبت 3X3 فیلیپین، نه فقط بر سطح کیفی کلی مسابقات بازی‌های آسیایی جوانان در بحرین تأثیر منفی گذاشته بلکه باعث شده تا عامل «شانس» در مؤفقیت برخی تیم‌ها دخیل باشد که این شامل تمامی تیم‌ها و رشته‌هاست.
ژاپن و کره تقریباً همیشه جزو ۴ تیم برتر آسیا در رده‌های سنی مختلف هستند. نبود آن‌ها یعنی یک بخش مهم از سطح فنی قاره غایب است.
این به منزله آن نیست که بگوییم مسابقات کاملاً بی‌کیفیت شده است اما بدون این تیم‌ها ساختار برگزاری، انگیزه تیم‌ها و کیفیت رشته‌های ورزشی تغییر می‌کند. تا جایی که نمی‌توان گفت این مسابقات سطح کیفی کامل قاره را نشان می‌دهد. (در مورد چین که با چه کیفیتی شرکت کرده جداگانه می‌نویسم).
در مورد بسکتبال سه‌نفره ایران، شایستگی نفرات آن با حمایت خانواده، باشگاهها و آکادمی‌ها همچنین مربیان آنان دخیل است. شانس و غیبت حریفان سنتی ورزش آسیا نیز در این مسیر کمک کرده است. بنابراین این مؤفقیت در نسبت با برنامه‌ریزی قرار نمی‌گیرد چون بیشترین تعداد ناکامی‌های بسکتبال طی این 44 ماه با توجه به گسترده بودن رویدادهای 3X3 در همین بخش اتفاق افتاده است.
مصداق دیگر همین بازی‌های دیروز و حذف و ناکامی تیم 3X3 پسران.
