برخی خوانندگان ما که اغلب مربیان بسکتبال هستند به شیوهی استعدادیابی معترضاند. نوشتهی یکی از آنان را که به کاوش بسکتبال ارسال شده است، میخوانید.
✍️امسال دومین سال استعدادیابی فدراسیون هست عزیزان استعدادیاب با قد بالای ۲ متر به دنبال افرادی با قدهای به اندازه حامد حدادی هستن.
ایشان و تعداد دیگری از حامد حدادیها از نخبگان هستند اما قرار نیست همه بازیکن خوب قد بلند داشته باشن. ما با بسکتبال دسته چندمی در دنیا جایگاهی نداریم درست مثل لباس عاریه …
کامرانی مغز متفکر بسکتبال ایران ، قد دو متری نداشت.
در خانمها، عزیزان یادشون رفت اولین مدال جهانی مهارتها را دختری کسب کرد که قد ۲ متری نداشته، و جالبتر اینکه همین دختر یکی از بازیکنان پرامتیاز تیم ملی ایران نیز بوده ….
حالا سوال من از فدراسیون در این دوسال و اندی که بلند قامت جمع نموده و هر مربی استعدادیابی که استعداد درخشان پیدا کرد عوض شده گو اینکه با سلیقه استعدادیاب محترم جور نبوده، چه نتیجهای برای بسکتبال ایران داشته.
ما چندمی دنیا هستیم ؟
نتیجه هیچی، چی ساختهایم؟
آیا آقای …. اونقدر در کار خود مهارت دارد که قلم بدست بگیرد با نظر ایشان از سر شوق تعدادی بمانند و تعدادی بروند … حاشا.
تمرینات استعدادیابی براساس دریبل کردن و بازی کردن کودکانه است، آیا بسکتبال فقط دربیل هست؟ قطعا خیر …
خیانتی که منه مربی، در حق بازیکن انجام میدم اینه که صبح تا شب دارم از دریبل و مهارت فردی صحبت می.کنم اونم در رده پایه ( 8 تا 12 ) و از این مورد غافل هستم که این بازیکن هر چقدر هم بالهندلر فوقالعادهای باشه باید بتونه در قالب کار گروهی به بهترین شکل ممکن بسکتبال بازی کنه.
چرا صبح تا شب میگیم که بسکتبال یک ورزش تیمی است پس چرا اینقدر استعدادیابهای عزیز رده پایه، زیر ۱۶ و زیر ۱۸ کار انفرادی یا همان مهارت رو نشانه گرفتند؟
مگر غیر از اینه که صبح تا شب میگوییم که بسکتبال یک ورزش تیمی است پس چرا اینقدر به کار انفرادی توجه داریم؟
مگر غیر از اینه که صبح تا شب دریبل کار میکنید ولی موقع بازی و مسابقه داد میزنید پاس بده چرا پاس نمیدی؟
حق با شماست که بگین بازی بسکتبال تک_تک ( ONE AND ONE ) هست و بازیکن باید بتونه در این حالت کارایی داشته باشه که قطعا درست هست و هیچکس نمیتونه منکر این مسئله بشه ( البته جای صحبت داره ) ولی همه چی بازی تک به تک نیست. چون هرچقدر بازیکن فوق العادهای هم در بازی یک علیه یک باشند یه جایی به مشکل بر خواهند خورد و اونجا است که میرسیم به بسکتبال بازی کردن که دیگه دریبل نیست و حرکات دیگه است که میتونه در لحظه به شما کمک کنه.
اما عزیز فدراسیونی که بدبختی زندگی ورزشی تعدادی بازیکن به قلم تو بستگی پیدا کرده.
دریبل تکنیکی هست که برای انتقال توپ استفاده میشه و در حالت عادی کاربرد دیگری نداره حالا شما میتونید ازش استفاده کنید و به حلقه برسید یا میتونید ازش استفاده کنید و پاس بدید یا میتونید ازش استفاده کنید شوت بزنید و یا برای همتیمیهاتون موقعیت ایجاد کنید.
نکته آخر اینه که یک بازیکن 10 ساله برای امروز و فردا بسکتبال تمرین نمیکنه بلکه برای 10 تا 15 سال آینده داره خودشو آماده میکنه پس یه حساب سر انگشتی کنیم میبینیم که بسکتبال سالهای اینده با بسکتبال امروزی به شدت تفاوت پیدا خواهد کرد.
و اون موقع شما دوستان استعدادیاب نخواهید بود ….
