۱۹۷۸ بانکوک، ایران حضور نداشت.
۱۹۸۲ دهلی، بسکتبال حضور نداشت.
۱۹۸۶ سئول، بسکتبال حضور نداشت.
بسکتبال ایران پس از سه دوره حضور پی در پی در دورههای چهار سالهی بازیهای آسیایی، از سال ۱۳۵۷ تا ۱۳۶۵، غایب ۳ دوره پیاپی بود.
در سال ۱۳۶۱، تیم برای اعزام به بازیهای دهلینو آماده بود اما سه روز قبل از شروع بازیها، تمرینات ملیپوشان تعطیل و سفر بسکتبالیستها لغو شد.
بعد از بهمن ۱۳۵۷، نخستین حضور بسکتبال ایران در بازیها به ۱۹۹۰ پکن برمیگردد. زمانی که چین امکانات زیرساختی خود را به نمایش گذاشت و تیم ملی بسکتبال دو سال پس از جنگ و به فاصلهی ۱۶ سال بعد از بازیهای آسیایی تهران، روانهی بازیها شد.
بازیکنان تیم ملی:
سعید ارمغانی، محمد کساییپور، مهران حاتمی، علی توفیق، محسن صادقزاده، محمدمهدی ایزدپناه، فرامرز خالقی، فرزاد کوهیان، مهران شاهینطبع، جواد دلگانه، فرامرز پوراصفهانی و مصطفی هاشمی.
سرمربی: اسدالله کبیر. مربی: اسدالله رحمانیان.
ایران که در بازیهای تهران از سد ژاپن گذشت، در پکن نیز این تیم را شکست داد. منتهی این برد در حافظهی جمعی ما ثبت شد چون در ثانیههای پایانی در حالی که دو امتیاز عقب بودیم با پرتاب سه امتیازی مهران حاتمی بازی را ۷۱ به ۷۰ بردیم.
نوع بازی ایران مورد توجه عامه مردم قرار گرفت و شروع خوبی شد تا بسکتبال دوباره در میدان بازیهای آسیایی دیده شود.
ایران در مکان هفتم ردهبندی کلی ایستاد. یک سال پیش از بازیهای آسیایی پکن، تیم ملی بسکتبال که پایههای آن را مجید توفیق بنا نهاد در جام ملتهای ۱۹۸۹ آسیا در چین، به عنوان پنجم رسید که با برخی تغییرات صورت گرفته در ترکیب تیم ملی تا آن زمان قابل توجه بود.
هنگ کنگ ۷۹ – ایران ۸۶ ( آغاز رقابتهای تیم ملی بسکتبال از ۱۰ شهریور ۱۳۶۹)
چین ۸۹ – ایران ۶۷
چین تایپه ۷۷ – ایران ۶۶
ژاپن ۷۰ – ایران ۷۱
کره ۱۱۳ – ایران ۸۸
کره شمالی ۷۱ – ایران ۸۸
عکس پکن ۱۹۹۰
