افشین رضاپور/ گفته شده است تیم ملی بسکتبال با کادر فنی جدید به زمان نیاز دارد. منظور از این حرف چیست؟ طرفداران این حرف کدامند؟ اصولاً تیم ملی بسکتبال با وجود پنجرههای انتخابی، کاپ آسیا و رویدادهایی که هر دو ماه و نیم یک بار برگزار میشود به چه مقدار «زمان» نیاز دارد؟
تا قبل از کاپ آسیا 2017 که بازیهای بینالمللی به صورت دو سال یک بار برگزار میشد، سیستم تغییرات تیم ملی بسکتبال به نوعی دیگر تعریف میشد و پس از آن مفهوم تازهتری یافت. به این صورت که تیمهای ملی هر دو ماه و نیم یک پنجره انتخابی داشتند. چه کاپ آسیا و چه، در پنجرههای جام جهانی.
تا پنجره بعدی کمتر از 50 روز دیگر باقی مانده و تیم ملی آمادهای داریم که سعید ارمغانی قادر به دست زدن ترکیب آن نخواهد بود. این نفرات در اردوها با کادر فنی جدید به هماهنگی میرسند. نکته بعدی که به موازات آمادهسازی و هماهنگی تیم ملی پیش خواهد رفت استفاده از «زمان» برای ورود نیروهای پشتیبان است. کاری که با وجود زمان کوتاه و مقطع حساس و پر از حواشی بسکتبال، در برنامههای مصطفی هاشمی دیده شد. متین آقاجانپور، احسان دلیرزهان و نفراتی دیگر به تیم ملی آمدند تا همزمان با نتیجهگیری، فرایند پشتیبانان به وجود آید.
با وجود این وقتی از «زمان» برای کادر فنی جدید حرف میزنیم باید بدانیم درباره چه حرف میزنیم. زمان هماهنگی یا زمان پشتیبانان بزرگ؟
زمان برای هماهنگی نیروهای با تجربهای که جام جهانی و المپیک را پشت سر گذاشتهاند به قدر کافی هست. برای نیروهای پشتیبان نیز عجلهای نیست چون لیگ برتر و ادوار قبلی تیم ملی، حضور این نیروها را به میزان کافی ریلگذاری کرده است.
