سیات خان بسکتبال ایران؛ در ایران سهوی و برخی عامدانه، اصرار به حضور «بازیکنان خارجی» در ترکیب تیم ملی بسکتبال ژاپن دارند.
این بحثها از جانب فدراسیون بسکتبال بیشتر به جهت پنهانکاری ضعف مدیریت و اشکالات فنی تیم ملی به همراه انتخاب غلط تعدادی بازیکن دو رگه است.
یکی از پیشکسوتان بسکتبال نزدیک به فدراسیون #روی_هاشیمورا که در NBA بازی میکند را بازیکن خارجی ژاپن معرفی کرد!
▫️قانون
فدراسیون جهانی بسکتبال (فیبا) با هدف توسعه بسکتبال این اجازه را به کشورها داده تا یک بازیکن خارجی را تبعه کنند. بنابراین فرض بر اینکه هاشیمورا خارجی باشد از بین او و ادوادز فقط یک نفر باید بازی کند. در صورتی که این چنین نیست.
بازیکنانی مثل هاشیمور یا آوی شفر دو رگه (ژاپنی – بنین) و (ژاپنی – آمریکایی) هستند اما از ردههای پایه ژاپن، بازیکن تیمهای این کشور هستند. هر دو بازیکن 23 ساله و پرورش یافتهی سیستم بسکتبال ژاپن.
به خاطر مشکلات بسکتبال ژاپن در اندازه بازیکنان، این کشور گاوین ادواردز را تبعه کرده است. پیش از او نیک فازگاس را تبعه کرده بود که این بازیکن رفت و ادواردز آمریکایی (فوروارد قدرتی / سنتر) جایگزین او شد.
بسکتبال ایران به دلیل سوءمدیریت و نگاه غلط کادر فنی در رأس آنان شاهینطبع، سیستمی مبتنی بر شناخت نیازهای واقعیتهای بسکتبال جوانان ندارد بلکه میخواهد از نیروهای ایرانی خارج از کشور (29 و 30 ساله) استفاده کند. حاصل این اصرار لجوجانهی بی ثمر تاکنون دستاورد فنی نداشت.
استعدادها بر اساس مولفههای «شناخت، هدایت و حمایت» به امکانات و باورمندی نیاز دارند در صورتی که فرایند دو رگهپروری این واقعیت را ثابت میکند طرفداران این نظریه در سالهای اخیر، بدون توجه به واقعیتهای موجود در جامعه بسکتبال، برای جلوگیری از تهی شدن سرمایههای بسکتبال برنامهریزی نداشتند.
با افزودن به تایم بازی جلالپور و رستمپور و خانهنشین کردن سجاد مشایخی، و نیمکت نشین کردن سینا واحدی تا جا برای دو رگهها باز شود هم نمیشود ضعف عملکرد و غفلت پشتوانه سازی در بسکتبال را پنهان کرد.
