محمد دوست در سوریه شنید نامش دیگر در فهرست داوران بینالمللی فیبا نیست. درست در روزهایی که او به عنوان یکی از دو داور الیت ایران، برای بازیهای انتخابی المپیک سوت میزند.
داوری بسکتبال در ایران مثل بخشهای دیگر این ورزش، همیشه حاشیه دارد. از تقلب در تستها و محرومیت گرفته تا کمپین اعتراضی و انتقاداتی که علیه فدراسیون جواد داوری بر سر پولهای معوقه شنیده میشود.
کمیته داوران، یکی از پر رفت و آمدترین قسمتهای میانی فدراسیون است که طی این سالها دستخوش تغییر و تحول بوده تا ثابت شود داوری بسکتبال ایران رنگ ثبات و آرامش نمیبیند و هر دفعه با جابهجا شدن افراد و گروهها، باند و دستهی جدید روی کار میآیند که نقش و حضور قبلیها را نفی میکنند.
در یک سال و نیم از شروع فدراسیون جواد داوری این حواشی نه تنها فروکش نکرد بلکه ابعاد گستردهتری یافت که مهمترین نمونهی آن حذف یکی از داوران بینالمللی است. محمد دوست میگوید مصدومیتش در روز تست با حضور نماینده فیبا سبب شد تا تستها را خوب نزند.
فدراسیون اعلام کرده برای برگرداندن سهمیهی بینالمللی با فیبا مکاتبه خواهد کرد. ادعایی که سخت به نظر میرسد مشکل با نامهنگاری حل شود.
در حالی که گفته میشود ولید مارسل مسئول کمیته داوران فیبا آسیا شخصاً بر تستزنی داوران نظارت داشت اما فیبای جهانی در بررسیهایش تنها به حضور نمایندهاش بسنده نمیکند و نگاه دقیقتری به بازبینی فیلم داوران در حال تست دارد.
ولید مارسل به بهانهی لابی فدراسیون با این شخص، چند نوبت به ایران دعوت شد و برخی داوران از جمله داوران و ناظران زن با وی ارتباطاتی گرفتند و به داوری و نظارت در مسابقات مختلف معرفی شدند مثل ناظری بازیهای آسیایی.
ناظران خانم ایرانی علاوه بر بازیهای آسیایی، برای مسابقات پسران نیز دعوت میشوند که بیسابقه است تا جایی که برخی کارشناسان داوری از طریقهی انتخاب ناظران بینالمللی زن ایرانی متعجباند.
برخی کارشناسان داوری از جمله داوران مرد در فهرست داوران بینالمللی میگویند در حالی که یک سهمیهی بینالمللی حذف شد اما امتیازاتی که فیبا آسیا برای خانمها قائل میشود جای تأمل دارد. ناظری که نظارتش با بازیهای آسیایی شروع میشود.
داوری بسکتبال ایران با بده بستانهای متداول در هر دورهای و محرومیت و نگاه بدبینانهی فیبای جهانی به آنچه در ایران میگذرد و ارتباط شوم بین افراد که دامنهاش تا سطح ارتباطات بین مسئول داوران آسیا و دیگر اعضای آن با برخی چهرههای داخلی گسترانیده شده، وضعیت پرابهام و نومیدکنندهای پیدا کرده است. به خصوص برای داوران جوان که شاهد حقکشیها، باندبازی و ارتباطات شوم بین داخلیها با خارجیها هستند که تاکنون منجر به کنارهگیری تعدادی از آنان شده است.
