نیمهنهایی لیگ برتر بسکتبال با دیدار کاله – شهرداری گرگان آغاز شد. کاله در بازیهای بهترین ۳ از ۵، با برد امروز خود، یک بر صفر پیش افتاد.
از نکات قابل تعمق بازی امروز فقر شدید بازیکن بود که زنگ خطر آن در دورهی جواد داوری به دلیل سوءمدیریت شدید و فرار اسپانسرها از دورههای قبل شنیده شده بود.
در این دوران با کاهش تیمها و بازیکنان، کمرونق شدن لیگها و رکود رقابتهای کیفی را شاهدیم.
حضور سه بازیکن خارجی در تیم کاله در شرایطی که این باشگاه مدعی استعدادیابی در طرحهای ۲۰۲۰ و ۲۰۲۴ بود، از نکات بحثبرانگیز در شرایط فقر بازیکن باکیفیت در بسکتبال ایران است.
محصولات کاله مثل متین آقاجانپور از تیمهای نوجوانان و جوانان ایران تا حضور در تیم ملی با مصطفی هاشمی امروز در اوج تجربه است اما چرا فقط متین؟
جلال آقامیری چرا در دوره جواد داوری تمام شد؟
چرا از این بازیکن در اردوهای ملی آن هم با شعار پوچ و توخالی جوانگرایی و آیندهنگری خبری نشد؟
سایر بازیکنان جوان نیز که در اردوهای این چند سال حضور یافتند با تغییرات نابهنگام کادرهای فنی تیم ملی و تعویض سرمربیان، سرنوشت نامعلومی پیدا کردند و شاید بتوان گفت نحوهی مواجههی فدراسیون داوری با این افراد، آنها را دلسردتر از همیشه بسوی باشگاهها روانه کرد تا به دور از حاشیههای تیم ملی، امید عرضاندام در تیمهای باشگاهی داشته باشند.
بازی کاله – شهرداری روی کاکل باتجربهها چرخید تا هنوز میرزایی، پذیرفته، ارسلان کاظمی، مسعود سلیمانی در دقایقی که در میدان حاضر شد، بهترینها باشند.به اتفاق بازیکنان خارجی که به نظر میرسد بازی آنها در هر سطحی در بسکتبال بدون پشتوانهی ایران به چشم میآید.
نمونهی بارز دیگر تیم نفت آبادان است که باتجربههای بالای ۳۵ سال این تیم هنوز میدرخشند و در نیمهنهایی لیگ برتر حاضر هستند.
همینطور تیم اسلامشهری که جایگزینان مطمئنی برای رسول مظفری و آرمان زنگنه و محمد شهریان ندارد و بعد از این باتجربهها، متکی به سه بازیکن خارجی است.
باز در این تیم حساب سینا واحدی جداست که المپین ۲۰۲۰ است و تا قبل از آن پدیدهی بسکتبال لقب گرفته بود و بهترین درخشش سینا در جام قهرمانان باشگاههای آسیا با شهرداری گرگان بود.
امثال آقاجانپور و گیرگوریان با گذر از معبر رقابتهای جهانی جوانان ۱۴۰۰ و فینال لیگ برتر ایران و اردوهای مستمر ملی به خصوص آقاجانپور از زمان سرمربیگری هاشمی در تیم ملی، جوانان باتجربه هستند اما واقعیت این است خیلیها در این چند سال با افت و خیزهای فراوان، موقعیت تثبیت شدهای ندارند و فقر شدید بازیکن با کیفیت، کماکان بسکتبال ایران را تهدید میکند.
